Op zoek naar de Blauwe Vuurvlinder.

Op zaterdag 12 juni 2021 ging de wekker heel vroeg, ik werd namelijk om half 5 ’s ochtends opgepikt door mijn maatje Frans.

Het ging richting Ardennen naar een gebied dat voor ons beiden onbekend was. Altijd spannend, maar ook best wel lastig. We waren goed voorbereid, en hadden al vooraf goed gekeken naar diverse waarnemingen op internet. Waarnemingen van wat ??? Nou… van vlinders en met name van een speciale en zeer fraaie soort, namelijk de Blauwe Vuurvlinder.

De dag begon vrij bewolkt en het was zoeken, uiteindelijk troffen tot onze grote verbazing een nog zeer gaaf Oranjetipje wijfje aan op de Adderwortel. Een plant, die zo bleek later op de dag, graag bezocht werd door de vlinders.

We spotten een Ree op grote afstand en ook de Aardbeivlinder kon vastgelegd worden, zeker ook een hele mooie soort. Ook een gaaf Icarusblauwtje bleek heel goed benaderbaar, dit mooie vlindertje konden we nog met open vleugels vastleggen.

Opeens hing een Zwarte Ooievaar boven ons, pas een keer gezien en nog nooit kunnen vastleggen, dus happy me !!! Een stuk verderop in het bos ook nog de Bosrietzanger kunnen vastleggen. Determinatie heb ik ter plekke gedaan aan hand van geluiden. Dit om te vergelijken met de Kleine Karekiet, ze zijn namelijk zo goed als identiek en het beste te determineren op basis van het geluid. Ook deze soort nog nooit gezien en kunnen vastleggen, dus wederom happy me !!!

Inmiddels was het zonnetje aanwezig. Dit heeft een nadeel en voordeel. Nadeel is dat de vlinders sneller opwarmen en dus niet meer goed in ruststand te fotograferen zijn omdat ze actiever worden. Voordeel is dat je ze sneller kunt spotten, juist doordat ze actiever worden.

Na een flinke ronde te hebben gemaakt kwamen we uiteindelijk weer in het dal uit, waar we reeds eerder ’s morgens begonnen waren. Nog een stukje doorgelopen, maar helaas nog niet veel activiteit. Op een gegeven moment zei Frans dat we beste konden omkeren en langzaam richting auto lopen. Waarop ik zei dat ik nog een stukje doorliep tot voorbij de bocht, iets zei me dat ik dat moest doen. Ik liep door kwam op de plek waar we voorheen ook al eens waren geweest en toen zag ik iets vliegen, iets donkerders dan de gele spanners (Boterbloempjes) die de hele dag aanwezig waren. Inmiddels was Frans ook nog even polshoogte komen nemen en kort daarna begon het feestje.

De ene na de andere Blauwe Vuurvlinder liet zich zien, wat een beauty’s !!! Ze waren vrij goed te benaderen. Na ze volop gefotografeerd te hebben, liepen we uiteindelijk dan toch richting de auto. Net voordat we het gebied verlieten, troffen we nog een zeer gave Blauwe Vuurvlinder aan op de Adderwortel en ook nog het Bont Dikkopje, wederom op de Adderwortel (ja… die plant waar ik in het begin van de blog over schreef).

Na beiden soorten vastgelegd te hebben richting auto gegaan en toen naar Vaals gereden. Daar heb ik mijn maatje nog op een lekker portie Chinees getrakteerd in het lokale restaurant.

Nadat de buikjes vol waren, naar huis gegaan. Het was wederom een fijne en gezellige dag, die na een stroeve start toch weer zeer succesvol bleek te zijn. En zo zie je, nooit de moed opgeven.

Tot slotte nog wat foto’s, met de fraaie Blauwe Vuurvlinder in de hoofdrol.